o przyszłości Dalajlamy w Radiu TOK FM

Dziś w programie "Pierwsze śniadanie" w Radiu TOK FM mówiłem o przyszłości instytucji Dalajlamy. Pytanie było związane z lawinową ilością nagłówków medialnych, które pokazały się na początku września dotyczących wypowiedzi Jego Świątobliwości Dalajlamy na temat przyszłości oraz nerwowych reakcji władz Chińskiej Republiki Ludowej. W związku z pytanie postanowiłem przypomnieć (głównie sobie) kilka faktów.

solidarnie z Ilhamem Tohti

Historia grubymi nićmi szyta, mówi wprost o niej Tsering Woeser, także na widelcu chińskich władz, mająca wiele do stracenia. Ujgurzy wpisani na listę terrorystów, zapomniani przez świat walczą o wolność wszystkimi możliwymi metodami, ale są wśród nich tacy, którzy szukają dialogu.

23 września Ilham Tohti został skazany na karę dożywocia za „separatyzm”. Ilham Tohti, laureat nagrody Barbara Goldsmith Freedom to Write Award (1) nadanej w 2014 r. przez PEN, jest znanym obrońcą praw człowieka, aresztowany po tym jak uruchomił stronę internetową zawierającą informacje na temat naruszeń praw człowieka wobec Ujgurów i promującą dialog pomiędzy Ujgurami a Hanami.

Writing in English (only foreign language I know) as being immigrant. This is one of the biggest challenge in every-day life for immigrants who are looking for a good life here in Poland from many various reasons. And language become one of the mayor obstacle and mean of discrimination. I have heard stories that people on the street just afraid foreigners because of the language, and many other stories. Today we are finalizing third working forum on local immigrants' integration policies (in Warsaw, after Krakow and Lublin). And it's the end of 1,5 year long project I was working on. Listening to the bitter stories and comments of leven not-understanding, misleading policies, lack of interest among civil servants and perception of bi fraud on the money that should work for them I feel somehow good. As my colleague Piotr Skrzypczak said, the first step is to sit down together and listen each other. Pity so little officials attended our forum, so many reasons they should be more involved, great we have some of them with us! I wish we'll continue this work. And would like to thanks to all with whom had privileged work together on this: Iga, Anna, Piotr, Witek, Zosia, Kasia, Marcin, Ania, Mamadou, Daryna, Anastazia and few more..

moje wiadro z lodem

ważne książki

Zostałem poproszony o wymienienie 10 książek, takich przełomowych, najważniejszych, mających wpływ. Trudny wybór i poczucie, że to jednak mocno prywatna sfera, szczególnie że na mojej liście nie ma Hłaski, Bułhakowa, Mana czy Dostojewskiego. Mało tych książek, łatwiej było mi myśleć o osobach, która za nimi stoją.

1. Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę, czyli takie prawdy o życiu na których się wychowałem (za nimi poszły antywojenne Nocny lot i Ziemia, planeta ludzi)
2. Thich Nhat Hanh, Każdy krok niesie pokój, książka - dzwonek uważności, pozwalająca łapać równowagę, mistrz nad mistrzami
3. Peter Matthiessen, Śnieżna pantera, moja pierwsza książka o Tybecie, buddyzmie...

wernisaż w Galerii Tybetańskiej

Malujemy już 5 lat! To znaczy ja nie maluję, choć czuję się współtwórcą tego miejsca. Dariusz Paczkowski, który jest kuratorem Galerii śmieje się ze mnie, że nie mogę się zabrać. Ale to miejsce dla mnie niezwykle ważne, ożywające w moim życiu co rok w okolicach lipca i kończące się podsumowaniem we wrześniu. Jakoś się udaje, nieprzerwanie. Jak nieprzerwanie przez 1,5 roku prowadziliśmy kampanię na rzecz nadania nazwy Rondo Wolnego Tybetu. Powstało Rondo Tybetu a Galeria uzupełnia miejsce o ważne brakujące słowo. Żyje własnym życiem, inspiracjami, które zaskakują, inspirują. Jest w Warszawie, mówi do przechodniów, drażni chińską ambasadę. I powoli wypełnia to miejsce - na przyszły rok zostało niewiele przestrzeni, ale zaczyna żyć w internecie pod adresem: www.TibetanGallery.pl

Trudno było by nie wymienić, poza Dariuszem, osób, które są z nami od początku lub co najmniej bardzo długo: Hana, Czarli, Lucjusz, Jarek. A w tym roku energicznie dołączyli Marcin, Ania i Ola.

Komu (nie) zależy na wielokulturowej Warszawie?

W niedzielę odbyło się największe święto różnorodności kultur obecnych w Warszawie, organizowane co roku w ostatnią niedzielę sierpnia wielkim wysiłkiem zespołu redakcji portalu Kontynent Warszawa. W ramach wydarzenia miałem przyjemność poprowadzić debatę pt. "Komu (nie) zależy na wielokulturowej Warszawie?" do której zaprosiłem: Darynę Popil - dziennikarkę zajmującą się kulturą i współpracowniczkę organizacji zajmujących się tematyką migracji, Stephane Wlodarczyka - promotora muzyki fancuskojęzycznej w Polsce i Vladimira Guzmana - wolontariusza i felietonistę portalu Kontynent Warszawa.

Przyczyną do zainicjowania debaty jest nasze poczucie, że kwestie imigracji, obecności cudzoziemców, działań organizacji działających w obszarze dialogu międzykulturowego znajdują się gdzieś na szarym końcu priorytetów władz. A przecież zarówno fakt że Polacy i Polki to coraz częściej osoby o bardzo różnym pochodzeniu jak i nieubłagana demografia każą myśleć o korzyściach i wyzwaniach jakie niosą za sobą migracje.